Meer dan de gedachte, zet het gevoel de mens aan tot handelen, want van nature wil het gevoel zich altijd uitdrukken in daden. Neem een van de meest voorkomende voorbeelden uit het dagelijks leven. Een man denkt aan een vrouw: zolang hij niets voor haar voelt, laat hij haar met rust. Maar dan verschijnt het gevoel en aangezien het gevoel niet wacht, snelt hij weg om die vrouw te ontmoeten, bloemen te kopen en haar het hof te maken.

Voor de gedachte is het moeilijk het fysiek lichaam te beïnvloeden als zij niet via het tussenstation van het gevoel gaat. Als je handelt uit zuivere rede, zul je misschien handelen met bepaalde motieven die heel duidelijk zijn, maar zonder aansporing van je hart. Men kan inderdaad handelen zonder gevoel, maar dan heeft men er weinig zin in en vaak vergeet men zelfs waarom men iets doet. Maar als het gevoel erbij betrokken is!... Ach, dat wil natuurlijk niet zeggen dat men wijs handelt; vaak is het tegendeel waar, want men gaat er blindelings op af, maar men beseft tenminste dat men gedreven wordt!

Zie ook ‘De macht van de gedachte’, Izvor 224, hst. 5.