Sommige mensen voelen zich altijd aangespoord om grootse dingen te realiseren, terwijl anderen enkel in beslag genomen worden door onbenulligheden en kleingeestigheden. Wanneer men dit verschil tussen de mensen opmerkt, stelt men zich de vraag: ‘Waarom zijn ze zo verschillend? Waar komt dit vandaan?’ Welnu, het is eenvoudig. De eerste categorie kijkt naar boven en deze mensen vergelijken zich met al degenen die hen overtroffen hebben en zij nemen er een voorbeeld aan, terwijl de anderen zich tevreden stellen met zulke minderwaardige vergelijkingspunten, dat zij zichzelf altijd goed genoeg vinden en geen vooruitgang boeken.

Om te evolueren, heeft de mens een voorbeeld nodig, een staal waarmee hij zich kan vergelijken en dat staal is het leven en het onderricht van alle zuiverste, wijste en edelste wezens.

Zie ook ‘Spirituele Meesters – lichtbakens voor alle tijden’, Izvor 207, hst. 2, 6, 11 en ‘Een toekomst voor de jeugd – jongeren en spiritualiteit’, Izvor 233, hst. 13.

Je kunt aan veel zaken twijfelen, maar er bestaat een wet waaraan de Ingewijden nooit twijfelen: men oogst wat men zaait; en als men het goede doet, zal men daar ook vroeg of laat de vruchten van plukken.

Maar je moet ook weten dat de kosmische wetten niet zo gehaast zijn als wij; zij gehoorzamen aan een ander tempo en daarom komen de beloningen vaak wat later, en de straffen trouwens ook! Als je ongeduldig wordt, als je in opstand komt, omdat je van oordeel bent dat je de beloning die je verdient, niet gekregen hebt, maak je de situatie ingewikkeld. Waarom lijden, waarom jezelf kwellen? Vroeg of laat zal die beloning wel komen, dat is zeker. Verlies je tijd dus niet met erop te wachten, dan zul je veel vrijer zijn. Aangezien je weet dat bepaalde geschenken al onderweg zijn om je te belonen, moet je gewoon vertrouwen hebben. Als je echter verbitterd en opstandig bent, bewijst dit dat je de echte kennis niet bezit.

Zie ook ‘De mens verovert zijn bestemming – reïncarnatie en karma’, Izvor 202

Symbolisch stellen valleien de goedheid, de edelmoedigheid, de zachtheid en de vruchtbaarheid voor. In de valleien bevinden zich bomen, tuinen, vruchten, bloemen en steden bevolkt met mensen, en dit vind je niet op de bergtoppen. Daar vind je rotsen, ijs, onvruchtbaarheid.

Klaag je erover dat je eenzaam bent? Wel, daal dan af in de vallei waar overvloed heerst, waar het water van de liefde stroomt. De kennis die je verzameld hebt op de toppen, moet smelten om beekjes en rivieren te vormen, die de valleien gaan bevloeien en vruchtbaar maken. Je moet de bergen beklimmen met je intelligentie en afdalen in de valleien met je liefde.

Zie ook ‘Het leven, meesterwerk van de geest’, Synopsis III, deel 11.4.

Het geluk dat mensen zoeken, is altijd gekoppeld aan bezittingen: huizen, geld, decoraties, ofwel vrouwen, kinderen. Zolang zij deze niet bezitten, kunnen mensen zich niet gelukkig voelen. Hun geluk hangt af van wat zij bezitten en als zij hun bezit verliezen, is het een ramp. Maar als je erin slaagt op een dag te ontdekken wat het echte geluk is, zul je voelen dat het in feite van geen enkel voorwerp, van geen enkel bezit, van geen enkel wezen afhangt. Het geluk komt van boven en je bent verbaasd jezelf voortdurend in die wonderbare bewustzijnstoestand aan te treffen... Je bent blij zonder te weten waarom je gelukkig bent. Dat is het echte geluk.

De dag dat je ertoe komt in de oceaan van universele harmonie te baden, zul je geen behoefte meer hebben wat dan ook te gaan zoeken voor je geluk, want je zult er voortdurend in ondergedompeld zijn. Het is als de ademhaling: inademen, uitademen... inademen, uitademen... Ja, het geluk is zoals de ademhaling van de ziel.

Zie ook ‘De zaden van het geluk’, Izvor 231, hst. 7.

Je hebt twee schalen die gevuld zijn met een parfum: zij zijn van elkaar gescheiden, maar de parfums die ze bevatten, stijgen op en vermengen zich met elkaar boven de schalen. Mensen kunnen vergeleken worden met flesjes parfum: hun lichamen zijn gescheiden, maar met hun gedachten, hun ziel en hun geest kunnen zij andere mensen ontmoeten en ook entiteiten van de onzichtbare wereld in heel het universum. Door hun kwintessens raken zij de geesten die met hen overeenstemmen, hebben zij uitwisselingen, vibreren zij in harmonie.

Op deze wijze kunnen wij ook God raken en met Hem in verbinding treden, want het gaat eenvoudigweg om een verschijnsel van resonantie. Deze realiteit moet je kennen om de bestaansreden van gebed, meditatie, contemplatie en identificatie goed te begrijpen. Door te proberen je met de gedachte te verheffen, slaag je er geleidelijk in de universele Ziel te raken en met haar in harmonie te vibreren. Dan vindt er tussen jou en haar een fusie plaats: je zwakheden worden verjaagd en haar kwaliteiten komen in jou, om je te transformeren.

Zie ook ‘De vrijheid, overwinning van de geest’, Izvor 211, hst. 1.