Hoeveel mensen willen koste wat het kost opvallen bij de anderen! Zij maken drukte en halen slinkse streken uit, zij verspillen hun leven, enkel om in de belangstelling te staan en applaus te oogsten, zonder eraan te denken dat enkele jaren later alles vergeten zal zijn. De ware zin van het leven is te werken met het licht, voor het licht, zonder zich zelfs af te vragen of men door de anderen zal worden afgewezen of toegejuicht. Op een dag zullen zij immers naar jou op zoek gaan, om blijk te geven van hun eerbied en bewondering.
Wanneer je gedachte verbonden blijft met het goddelijk licht en de goddelijke liefde, zullen al degenen die je ontmoeten zeker troost en vrede bij jou vinden. Als je daarentegen God opgeeft, zul je je innerlijke rijkdommen niet meer kunnen vernieuwen. En als je arm en leeg zult zijn, wie zal dan nog zin hebben met je om te gaan?
Zie ook ‘Het licht, de levende geest’, Izvor 212, hst. IV en V.
