De intelligentie van de mens wordt ontwikkeld, als hij moeilijkheden en hindernissen ontmoet, want om ze te overwinnen moet hij observeren, nadenken en scherpzinnig worden. Daarom heeft de natuur zowat overal in het leven moeilijkheden voorzien, om de intelligentie van haar kinderen te ontwikkelen. Maar we zien dat die kinderen zich niet ontwikkelen, want in plaats van hun best te doen alles te begrijpen en oplossingen te vinden, verspillen zij hun tijd en energie met huilen, klagen, zich opwinden en kwaad worden. Wanneer zij uitgeput zijn, bedaren ze natuurlijk, maar de moeilijkheden zijn niet verdwenen. De energie is weg, maar de problemen zijn gebleven. Wat een gekke methode!
Ik vraag iemand: ‘Hoelang heb je gehuild?’ – ‘Drie uur.’ – ‘En heb je het probleem opgelost?’ – ‘Nee.’ – ‘Wel, huil de volgende keer tien minuten en stel je daarmee tevreden. Aangezien je het huilen niet kunt laten, ga je gang, maar niet langer dan tien minuten, en als de tien minuten voorbij zijn, droog je tranen en begin na te denken.’
Zie ook ‘De Nieuwe Aarde – methoden, oefeningen, formules, gebeden’, verzameld werk deel 13, hst. V
